تاثیر پارامترهای مؤثر در فاصله بهینه تونلهای موازی

یکی از مسائل جالب توجه و پیچیده تونلسازی، ساخت یک تونل جدید در مجاورت یک تونل از پیش موجود است. در موارد متعددی از قبیل توسعه شبکه راه استفاده از سیستم تونل‌های دوقلو ضروری می‌باشد. احداث تونلی که جدیداً می‌خواهد احداث شود، باعث می‌شود که بار اضافی قابل توجهی به تونل از پیش موجود انتقال یابد. هر چه فاصله دو تونل بیشتر باشد بار انتقال یافته به تونل قبلی کمتر خواهد بود. فاصله دو تونل که در آن بار اضافی وارد بر تونل در اثر احداث تونل جدید قابل ضرف نظر باشد، به فاصله بهینه دو تونل موسوم است که تابع پارامترهای پوشش و محیط اطراف تونل است. در این تحقیق با استفاده از تحلیل پارامتری، اثر پارامترهای حاکم بر مساله، روی فاصله بهینه دو تونل ارزیابی شده‌اند تا مشخص شود در تعیین فاصله بهینه دو تونل کدام یک از عوامل نقش عمده‌ای دارد. جهت تحلیل از روش عددی تفاضلات محدود استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که فاصله بهینه دو تونل بیشتر از هر چیز تابع ضریب فشار جانبی در حال سکون می‌باشد و هرچه این ضریب بیشتر شود، فاصله بهینه نیز بیشتر می‌شود. قطر تونل، سختی پوشش، چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی محیط اطراف تونل با درجه اهمیت کمتری نسبت به ضریب فشار جانبی در حال سکون در تعیین فاصله بهینه دو تونل موثرند.